Το παλιό το βαριέσαι εύκολα,αλλά και το καινούριο γίνεται γρήγορα παλιό. Κάπως έτσι είναι η φάση μου με τα blogs ,είχα ένα παλιά , το σταμάτησα,και τώρα αρχίζω αυτό εδώ.Να γράφω,να χαλαρώνω κι ας μιλάω μόνος μου.Να γράφω ένα άρθρο την μέρα, πέντε άρθρα την μέρα ,ένα άρθρο τον μήνα και πάει λέγοντας. Δεν ξέρω τι με πιάνει... Αυτή η γαμημένη απορία θα μου μείνει πάντα... Γενικά και αόριστα! Εκεί που είμαι καλά ,εκεί που τα έχω καλά με τους φίλους μου ,με την παρέα μου , με την σχολή μου , με τα όνειρα μου... Πάντα κάτι λείπει...
Anyway... Φτάνει με τον πρόλογο ,καταλάβατε τι θα διαβάζετε εδώ μέσα πιστεύω... Ξεκινάω με ένα θέμα που το περιγράφεις με μια μόνο λέξη... -Στιγμές-... Επειδή όμως είναι μια λέξη = χίλιες που λέμε,θα το χωρίσω σε μερικά parts... Έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία ,να παρουσιάσω και την χαρούμενη αλλά και την άσχημη πλευρά της λέξης...
Μπορεί να σας φανεί τρελό όλο αυτό,αλλά αν ψάξετε θα καταλάβετε ότι και εσείς τα έχετε ζήσει όλα αυτά που βλέπετε σε ταινίες!Απλά δεν έχετε κάτσει να το σκεφτείτε... Το φαινόμενο του χάους... Όταν με μια σου κίνηση,μια απόφαση... Όταν άργησες να πας κάπου έστω και 2 λεπτά... Και ο κόσμος γύρω σου αλλάζει...κάποιος φεύγει επειδή εσύ άργησες 2 λεπτά... Αρκετά τρελοφαντασμένο έτσι ;;; Κι όμως μια στιγμή μπορεί να σου πάρει πρόσωπα,μπορεί να σου φέρει πρόσωπα. Μια στιγμή μπορεί να σε σοκάρει τόσο ,που και εσύ ο ίδιος να αλλάξεις τρόπο ζωής... Από ένα ντοκιμαντέρ που θα δεις στην TV ,μέχρι ένα ακραίο ατύχημα που θα έχεις στον δρόμο...
Ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να σε κάνει ,να αλλάξεις γούστα ακόμη και στο φαγητό,επειδή είδες πως είναι να σκοτώνουν ένα ζώο ,για να κανείς κατάχρηση εσύ μετά... Με ένα ντοκιμαντέρ ,μπορεί να αποκτήσεις γνώση για θρησκείες και να αλλάξεις θρησκευτικές αντιλήψεις... Αν έρθει μια νύχτα,που περπατάς στον δρόμο,και τα φώτα ενός αυτοκινήτου σε στραβώνουν,σε μια διασταύρωση...Αν βρέχει ,αν έχει ομίχλη,και ο οδηγός δεν πατήσει φρένο..σε μια στιγμή θα βρεθείς κάτω..Σε μια στιγμή μπορεί να δεις πιο "ακριβή" την ζωή,σε μια στιγμή μπορεί να γίνει η ζωή σου πιο δύσκολη...σε μια στιγμή μπορεί και να μην έχεις ζωή...
Παρόλα αυτά επειδή μιλάμε για στιγμές... Και επειδή ΠΆΝΤΑ μου αρέσει να τα βάζω με το χάος.. Από το αυτοκίνητο που σε πάτησε κατεβαίνει ο ανερχόμενος έρωτας της ζωής σου... Σε μια μόνο στιγμή παραλίγο να χάσεις την ζωή σου,άλλαξε η ζωή σου,άλλαξε η σκέψη σου...και γέμισε η ζωή σου... Γαμώ τα σενάρια...νιώθω ότι χαραμίζομαι εδώ μέσα :P
Μα γιατί να σας φαίνεται τόσο παράλογο και τρελό;; Γιατί ο άνθρωπος να έχει χάσει τόσο πολύ την μαγεία;;; Εγώ γιατί να μην νιώθω ελπίδες;; ότι έτσι θα γνωρίσω το άλλο μου μισό;; Εγώ μπορεί να γνωρίσω αυτό που ψάχνω ,στο λεωφορείο,στον δρόμο,σε μια συναυλία,πάνω στην σκηνή,σε ένα πάρκο,σε ένα νοσοκομείο,σε μια καφετέρια και και και... Όλο αυτό σας φαίνεται χαζό...ΑΛΛΆ τι παραπάνω έχει ,ή τι λιγότερο έχει,από τα σενάρια των ταινιών;;; Τι ζούνε αυτοί στο κουτί,που ΔΕΝ ζείτε εσείς...Δεν λέω να καταντήσετε τρελοφαντασμένοι σαν εμένα...Αλλά να μην χάνετε την μαγεία που σας προσφέρουν οι στιγμές...Αν και παράλογο,να χαίρεστε και στις άσχημες στιγμές! Γιατί είναι μια επιβεβαίωση...ότι ζεις,ότι οι καλές στιγμές υπάρχουν...
Αυτά για αρχή...
Με σεβασμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου