Kiss the rain...click here before you start read.....

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

...In the land of the miracles

Open up the book of madness, 
read the page of life! 
Who's the one to tell you what to do 
and how to rise? 
And if the stars would fall one day 
I`d climb up to the sky 
to put them back for you to save your smile. 

...Take a look into the book of fantasy and poetry and you will see: 
What you can feel is everything you need to heal your crying mind, 
the soul behind and everything that you may find inside your head... 

...A million years have passed away to make us head for the decay and to unlearn just 
what we yearn for all day long: right to be strong and stick to our ideals, 
are they for real and do we just have lost the thread?... 

...I believe in miracles they happen every day. 
In your arms a dream comes true for me... 

...isn't poetry one of the biggest gifts to forget our daily life of sorrow?...

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Άλλο ένα όμορφο βράδυ...

                         
Τέλεια...άλλο ένα όμορφο βράδυ...ίσος το πιο όμορφο από αυτά τα τελευταία...
Αιπνίες...αυτή τη στιγμή που γράφω ίσος να είναι η....δεύτερη βραδιά που μένω ξύπνιος...Όχι άδικος φυσικά...το νιώθω...το ένιωθα...είναι αυτό που βλέπεις ένα όνειρο και πραγματοποιήτε...Είναι όλα τόσο τέλεια ,που δεν μπορώ να κοιμηθώ...Όλα γύρω μου τόσο όμορφα...Βγαίνω έξω και νιώθω κάτι καθαρό...Όχι δεν μου λείπει τίποτα...Και πλήρης είμαι...και δεν είμαι μόνος...ΚΑΘΌΛΟΥ μόνος...όποιος πει το αντίθετο είναι ψευτής...ΜΕΓΆΛΟΣ ψευτής...Αφού ρε παιδιά έχω την ζωή που ήθελα...με τα όνειρα μου...με τους στόχους μου...με την παρέα μου...σας το είπα...είμαι ΠΛΉΡΗΣ...δεν μου λυπεί τίποτα...δεν χρειαζομε τίποτα άλλο...Αυτά που θέλω και εύχομαι είναι...να είμαι εγώ καλά...δεν με νοιάζει να είναι οι άλλοι καλά..μόνο εγώ...θέλω επίσης βραδιά σαν τα σημερινά να έρχονται πιο συχνά...θέλω να το ζω κάθε μέρα αυτό το συναίσθημα που ζω τώρα...που δεν μου λείπει τίποτα...ναι δεν μου λείπει τίποτα....δεν μου λείπει τίποτα....τίποτα απολητος....είμαι πλήρης...δεν μου λείπει τίποτα...ούτε εφιάλτες ζω...μόνο όνειρα...όλα είναι τέλεια... μα τι όμορφο βράδυ...............
Με χαμόγελο....πάνω απ'όλα..........................................................................

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Red Wine...


Νιώθω ότι θέλω να γράψω...
Για αυτό ξανά μπήκα σήμερα στο blog μου...
Αλλά δεν ξέρω τι...

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κρατάει πίσω...
Που με κάνει να σκέφτομαι ,πρώτου γράψω το "σωστό"..
Πρώτου γράψω το "αληθινό"...

Ξέρω ότι είμαι κουραστικός τύπος...
Ξέρω ότι φαίνομαι αρκετά...Ψεύτικος

Αλλά ρε γαμώτο...Όταν τρέμουν τα πόδια σου...
Όταν σε πιάνει ψυχοπλάκωμα...
Όταν η διάθεση σου είναι στα πατώματα...

Πόσο ψεύτικος μπορεί να είσαι;;
Κι ας είμαι...ας πούμε ότι είμαι...
Κορόιδευω και τον εαυτό μου..
τόσα πολλά ψυχολογικά έχω πλέον;;;
που προσπαθώ να ξεγελάσω εμένα;;

Αν κάποιος μου έλεγε αυτά που νιώθω εγώ...
θα τον έλεγα ψεύτικο...επιδιξία..ποζέρι..
Δεν ξέρω πως να το ονομάσω...

Πάντως το ζήτημα είναι ότι η εμπιστοσύνη έχει χαθεί μετάξι ανθρώπου...
Λες τόσο εύκολα σε μισώ,τόσο εύκολα χαλάρωσε,τόσο εύκολα νευριάζεις,τόσο εύκολα αγχώνεσε,τόσο εύκολα λες σε αγαπώ..
Που όταν το νιώθεις πραγματικά...νιώθεις ότι δεν σε πιστεύει κανείς....

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Πατάει την ίδια γη με σένα...


                 
Πατάει την ίδια γη...νιώθεις μίσος για το ανθρώπινο είδος...
Πατάει την ίδια γη...νιώθεις υπερήφανος...

Όταν βλέπω όλα αυτά τα ρεμάλια...
Όταν βλέπω ανθρώπους να καταστρέφουν ζωές...
Άλλων ανθρώπων,ζώων...κτλ κτλ...
Όταν βλέπω ανθρώπους να καταστρέφουν τόσο εγωιστικά το περιβάλλον...το περιβάλλον που ανήκει σε τόσες ζωές...μια φράση μου έρχεται..."Άντε γαμήσου άνθρωπε"
Ναι τότε όντως είμαι μισάνθρωπος! και είμαι υπερήφανος!

Υπερήφανος όμως είμαι όταν γνωρίζω και άτομα ,που μόνο καλό προσφέρουν! η πικρή αλήθεια είναι όμως ότι γνώρισα λίγα...ελάχιστα...βασικά ίσως μόνο ένα...! αλλά αυτό μου δίνει ελπίδες ότι θα συναντήσω και δεύτερο...

Έχω κάποιους στόχους για αυτόν τον κόσμο!
Πρώτος είναι αυτός που ανέφερα...να γνωρίσω δεύτερο ανθρώπινο-άνθρωπο!:P
Δεύτερος είναι να μαζευτούν περίπου 745 δις κουνούπια και να μας αφανίσουν...τόσα έχουμε σκοτώσει!
Τρίτος είναι να μην απεβιώσουμε από αυτό! να ζήσουμε εξαντλημένοι...χωρίς ρούχα και στα τέσσερα πόδια...και να μας δένουν σκύλοι! Να μας ρίχνουν φόλα και να ψωφάμε...
Τέταρτος , να αρχίσουν οι φώκιες να μας κοπανάνε στο έδαφος και να περνούν το δέρμα μας για γούνες!! (μαζί τους οι τίγρης,τα λιοντάρια , οι αλεπούδες κτλ!!)
και Πέμπτος και τελευταίος...να ξυπνήσουν τα δέντρα και να μας κάψουν τα σπίτια...

Αυτός είναι όμορφος κόσμος...Ο ΟΜΟΡΦΌΤΕΡΟΣ ΚΌΣΜΟΣ!!!

Και όταν η νύχτα έρθει...


                         
Περίπου στις 6 κάθε πρωί ο ήλιος ανατείλει..Όμορφη εικόνα,άκρως ρομαντική και όλα τα συναφή..
Αλλά επιτρέψτε μου να αναφερθώ στις δικές μου προτιμήσεις...όταν ο ήλιος πέφτει..
Δεν θέλω φώτα...δεν θέλω μουσικές...δεν θέλω ήχους της πόλης..
θέλω ένα μέρος που να ακούγετε μόνο ο αέρας,άντε και κανένας γρύλος,για να μου κάνει ατμόσφαιρα...
θέλω να βρω την ησυχία μου...έχω κουραστεί να βλέπω κόσμο να τρέχει...να τρέχει για να περιμένει να ξημερώσει για να ξανά τρέξει!!
Εγώ λοιπόν περιμένω να νυχτώσει...
Περιμένω την στιγμή που όλα θα είναι σκοτεινά και δεν θα ξέρω αν και ποιός στέκεται μπροστά μου...
θέλω να γνωρίσω ανθρώπους ,που μαζί μου κυκλοφορούν μόνο την νύχτα...
και ξανά λέω...μαύρο σκοτάδι...να μην βλέπεις τίποτα...να μην με κρίνει κανείς για το πως είμαι εξωτερικά...να ακούει την φωνή μου μόνο...Να γνωρίσει εμένα και όχι έναν σκελετό με δέρμα...να μάθει τον χαρακτήρα μου...

Κάθε άρθρο μου σε αυτό το blog έχω αποφασίσει να είναι "μαύρο"....
Αυτό θα είναι το πιο φωτεινό που έχω γράψει!
Και το μόνο που θα μου δίνει ελπίδα!!
ότι κάποια μέρα ,θα γνωρίσω τον άνθρωπο που θα με ξέρει χωρίς να με έχει δει ποτέ!
Γιατί αυτός θα είναι ο μόνος που με γνώρισε ολοκληρωτικά...

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας...

"Φτου ξε'λευθερία " - "ύπνωση"


                                    
"Κάθε μέρα έψαχνα...έψαχνα να βρω ένα υπόγειο σπίτι...κάπου στο άγνωστο..κοντά σε ένα πάρκο...ξέρεις...είχα και εγώ ένα σκύλο...και όταν πλέον ήταν μάταιο να ψάχνω το σπίτι...έχασα και το πάρκο και τον σκύλο...Δεν με νοιάζει που δεν βρήκα αυτό το σπίτι...με νοιάζει και σκέφτομαι μόνο εκείνες τις στιγμές που πέρασα ψάχνοντας ,με την υπέροχη και γλυκιά μου "ύπνωση"...αυτή θέλω...και αυτή θέλω να μου φέρεται πίσω...κανένα σπίτι ,κανένα πάρκο...μόνο αυτή...να είσαι περήφανος για αυτό που έχεις και να προχωράς...αυτό έμαθα από όλη την ιστορία...
Γυρνώντας σπίτι,χαμογέλασα...και είπα τουλάχιστον έχω εσένα "ύπνωση"....
....Και τι δεν θα έδινα για να ξανά ψάξω...όχι για το υπόγειο...αλλά για την όλη φάση ρε γαμώτο..."

Η απάντηση μου σε αυτό το άρθρο : http://www.iwaslocked.blogspot.gr/2013/02/blog-post_12.html
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας...

"Ξέρεις κάτι;;;θα........"


"Ξέρεις κάτι;; Δεν με νοιάζει.....
Ξέρεις κάτι;; ένα πράγμα θα με πειράξει...
ξέρεις κάτι;; μόνο αν μου πεις πως δεν μ'αγαπάς....
μόνο αν μου πεις πως δεν σε κάνει να δακρύζεις....
μόνο αν μου πεις πως δεν είσαι αυτό που γνώρισα...
μόνο αν μου πεις ότι με κορόιδεψες...
μόνο αν με απατήσεις....
μόνο αν με μαχαιρώσεις...
μόνο αν με παρατήσεις....
μόνο αν γελάσεις ειρωνικά μαζί μου...
μόνο αν μου πεις ότι με μισείς...
μόνο αν μου πεις ότι τα εννοείς όλα αυτά...
μόνο αν......μπορέσω να πάψω να σε αγαπώ,θα.....
τρία χρόνια έφυγαν...έχασα τρία χρόνια....γιατί και πως;
δεν τα άξιζα αυτά τα τρία χρόνια;;; ξέρεις κάτι;; αν μου τα δώσεις πίσω,θα.....
πέντε μήνες....ήρθαν...πλέον δεν φεύγουν...πλέον μόνο έρχονται...
κι όλα αυτά επειδή εσύ έφυγες...αλλά εγώ δεν μιλάω για εσένα...απλά μου αρέσει να είμαι δειλός..."

Το έγραψα πριν μια ώρα...
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας...